De grote vrijheid

Met het reismagazine "diariesof" hebben de twee globetrotters en selfmade publicisten Anabela en Jorge een ongepland succesverhaal geschreven. Vanuit Luxemburg verkennen ze de wereld per motorfiets. Ze namen ons mee op een rit door hun thuisland.

Groen omringt ons. Een waterval spettert. Jungle. We staan een beetje apart, observeren in stilte. Stralen zonlicht breken op het oppervlak van de waterval. Die man, is dat Tarzan? Horen we apen brullen in de verte? Zijn dat exotische geluiden? Of dromen we? De bereisde man, die niet Tarzan is maar er hier en nu erg op lijkt, en die door zijn pure charisma en de verhalen uit de hele wereld die hij in zijn denkbeeldige rugzak meedraagt het meertje met zijn open plek in het Guttland verandert in een regenwoudachtig tafereel, is Jorge Valente. Lang, krullend zwart haar. Een baard als Che Guevara. Motorbroek. Ontbloot bovenlichaam. Innemende lach.

In een onopvallend atelier aan de hoofdstraat in het dorpje Berdorf werkt glasblazer Pascale Seil al meer dan 20 jaar aan kunstwerken van mondgeblazen glas en handgemaakte, mooie voorwerpen voor dagelijks gebruik. Overal zie je martiale gereedschappen. De tangen waarmee het glas wordt bewerkt zien eruit als het martelarsenaal van een enge tandarts. Het hellevuur en de schoonheid van de kunstvoorwerpen staan dicht bij elkaar. Kleurrijke glazen bollen, als reusachtige ogen van gigantische fantasiewezens, iriserende draken misschien, staren ons schitterend aan. Oud vakmanschap ontmoet modern design. Dit is zeker een atelier om te bezoeken!

Slechts een paar honderd meter verder ligt de eigenlijke toeristische bestemming. Het bezoekerscentrum van de regio Müllerthal in Berdorf. Het is het vertrekpunt voor talrijke wandelingen in de bekende kloven van het kleine "Luxemburgse Zwitserland". Voor één keer stappen Anabela en Jorge van de motor af. Ze willen ons te voet de paden in de smalle rotskloven en over ijzeren hangbruggen laten zien, voordat het tijd is voor een stukje cruisen. De Luxemburgse wegen zijn perfect voor lange motortochten. Het asfalt is glad en het netwerk van tankstations is groot. Daarbij de typische lanen met hun witgeschilderde boomstammen. Bij Predigtstuhl (zie p.112) gaat Jorge behendig de bocht in. De motor suist langs de verticale rotswanden en verdwijnt in het dichte loofbos. Een paradijs voor easy rijders.

Toch wordt er verder gesjeesd. Namelijk naar Vianden. We laten het enorme kasteel, dat een absolute must-see is, letterlijk links liggen en rijden naar de achterkant van de kasteelheuvel, naar het restaurant "Beim Hunn".

Een overdekt barbecue restaurant in een vakwerkhuis. Dapper! De geur van hout, barbecue en open vuur hangt in de lucht. Daarnaast een spraakzame en zichtbaar trotse gastheer, die de gasten voortdurend vraagt om alles goed te bekijken. Maar wacht alsjeblieft niet te lang met het maken van de foto! De biefstuk moet gedraaid worden. De gasten hebben hem rauw besteld. Doe het alsjeblieft snel. Het vlees moet perfect zijn. À point. Terug aan tafel. De fotograaf is blij. De gastheer ook. Het gerecht: perfect tot in de puntjes.