Een wijk op maat

Tot 2011 zorgden Franciscaanse nonnen voor hulpbehoevende mensen rond de Sint-Michielskerk en waren zij nauw verbonden met de plaatselijke bevolking. Als het oudste heilige gebouw van de stad is St. Michiel tegenwoordig een oase van rust in de drukke buurt. De kerk combineert romaanse, gotische en barokke architectuur en getuigt zo van een bewogen stadsgeschiedenis. Bij de ingang springt onmiddellijk een vitrine in het oog met een indrukwekkend uurwerk op een houten voet. Deze klok uit 1902 hing in de kerktoren tot het midden van de 20e eeuw. Het voormalige technische hart van de Sint-Michielskerk kan door bezoekers worden bewonderd. "En dat is geweldig, want het is de enige torenklok van dit formaat die je in Luxemburg van zo dichtbij kunt bekijken", zegt Georges Jungblut. De meester-horlogemaker heeft samen met zijn vrouw Nadine een juwelierszaak in de wijk Fëschmaart. En hij is degene die deze klok in 2019 in meer dan 400 uur met succes heeft gerestaureerd in opdracht van het stadsbestuur.

Ook kapper Vito d'Attoma houdt van de speciale flair. De in Luxemburg geboren Italiaan, wiens familie uit Perugia komt, heeft tot nu toe zijn hele beroepsleven hier in de vismarktbuurt doorgebracht. "De buurt hier is gewoon speciaal. Hij staat voor het traditionele Luxemburg, en de handelaren zijn hier net een grote familie!" zegt hij vol overtuiging terwijl hij met zijn kam zwaait.

Schuin tegenover, in het vintage café ‘Kaale Kaffi’, kan Mustafa Solak dit bevestigen. De in Turkije geboren kunstrestaurateur, die in Florence heeft gestudeerd, serveert een heerlijke sinaasappeltaart. Met het café ging voor de kunsthandelaar een droom in vervulling. "Mijn concept: vintage and more! Hier kom je op andere ideeën, veel mensen werken en lezen hier overdag, het is een beetje als een woonkamer", zegt Mustafa. Een blik in de kamer bevestigt dit. En iedereen heeft een glimlach op zijn lippen in de schijn van de ouderwetse lampen.

Je laten verwennen en je goed voelen, dat is ook het motto in het ‘Hôtel Parc Beaux-Arts’. Een klein, gezellig hotel met iets minder dan een dozijn suites, ook hier alles vol met kunst, voornamelijk van Luxemburgse kunstenaars. Oorspronkelijk waren hier drie meer dan 300 jaar oude herenhuizen, die zijn nu omgebouwd tot één huis. "Alles is volledig gestript, dat was veel werk", zegt eigenaar Marcel Goeres. Hij is een ‘oude rot’ in het Luxemburgse hotelwezen, vol passie en gastvrijheid, altijd op zoek naar nieuwe concepten om zijn liefde voor het land en de stad met iedereen te delen. Met ‘Hôtel Parc Beaux-Arts’ biedt hij samen met zijn team sinds 2005 een stimulerend, inspirerend en gastvrij boetiekhotel als toevluchtsoord midden in de oude stad. Marcel Goeres eet hier zijn ‘Wäinzoossiss’ van het traditionele ‘Vieux Luxemburg’-bord. Dit bekende wit-blauwe servies van Villeroy & Boch werd vroeger in de Rollingergrund in de hoofdstad gemaakt. Traditie is troef, zegt Marcel Goeres: "We houden hier absoluut vast aan de couleur locale!"